Weer even naar de Theetuin en naar Texel!
De weken vliegen voorbij. Opeens is de zomer verdwenen en treedt de herfst in. Ik ben de afgelopen week nog een keer een dagje naar Texel geweest. Ik zou natuurlijk kunnen zeggen dat ik daarheen ging om inspiratie op te doen, maar eerlijk gezegd ging ik er vooral heen omdat ik Texel geweldig vind. De daagjes daarheen verlopen altijd ongeveer hetzelfde: eerst even een bakkie met wat lekkers bij Bakker Timmer en dan een strandwandeling. Vervolgens rij ik langs de Waddendijk naar De Cocksdorp en via de bossen bij De Koog weer terug naar de veerhaven. Het is genieten. Ik stel me voor dat de hoofdpersonen uit ‘De Kleine Theetuin in de Duinen’ ook zo af en toe eens een dag doorbrengen. Op Texel hoef je je nooit te vervelen en of je nu van zee, weilanden of bossen houdt: het is er allemaal. Ik vind het heerlijk om als auteur van deze serie bijna dagelijks in gedachten op Texel te zijn.
Theetuin deel 2 zover af
Ik heb veel geschreven de afgelopen tijd en ik kan nu melden dat het tweede deel van de Theetuin trilogie, “De Kleine Theetuin in de Zon’ zover af is. Een paar dagen geleden heb ik het manuscript naar de uitgever gestuurd. Daarna volgt er meestal nog een herschrijfsessie en uiteindelijk zal het boek in de zomer van 2022 verschijnen. Nog even geduld dus. Maar voor wie echt zo lang niet kan wachten, komt er deze winter een kleine, leuke verrassing. Daarover in een volgend blog meer.
Ondertussen glijden mijn gedachten alweer af naar deel 3. Ik heb wat ideeën op papier gezet en heb vandaag een kleine, voorzichtige start gemaakt met dit boek. Het schrijven hiervan zal ongeveer een jaar in beslag nemen omdat ik natuurlijk ook nog andere dingen naast mijn schrijfwerk doe en niet fulltime schrijf.
Dromen van Texel
De komende maanden zal ik alleen maar dromen van Texel en er niet daadwerkelijk meer heengaan. Maar in gedachten rij ik er dagelijks rond en dat is natuurlijk geen straf. Naast fantaseren over Texel, moet ik voor de Theetuin serie me af en toe ook verdiepen in allerlei gebakjes. En ook dat vind ik heerlijk om te doen. Ik kan zelf niet enorm goed bakken, maar proeven kan ik des te beter. Met enige regelmaat bezoek ik de winkel van Robèrt van Beckhoven, Nederlands bekendste meesterpatissier en jurylid van Heel Holland Bakt. De gebakjes die daar uitgestald staan, zijn ware kunstwerkjes om het over de smaak maar niet te hebben. Ik stel me altijd voor dat Fleurs werkbank in de theetuin vol staat met dit soort lekkers. Binnenkort hoop ik wat meer te kunnen vertellen over het tweede deel van de theetuin. En tot die tijd hoop ik dat je nog lekker kan wegdromen bij deel 1: ‘De Kleine Theetuin in de Duinen.’
